دلم روودخانه
می‌خواهد؛ جاری. خروشان. روو به‌راه.

تو آن‌سوویِ روود
بروی، من این‌سوو. موازی و هم‌راه، و شانه داده به شانه‌ی روود.

و روودخانه، هرچه
برود به هیچ پلی نرسد. و به هیچ دریایی نریزد. به هیچ دشتی.

دلم روودخانه
می‌خواهد؛ جاری، خروشان، روو به‌راه.

که فقط برود، و
ما دو سوویِ آن، چشم دوخته به‌هم، هم‌راش برویم.

و هیچ‌کجای روود به هم
نرسیم.

رسیدن؛ همه چیز
را خراب می‌کند عزیز!

نوشته شده در سه شنبه 89/1/24ساعت 5:48 عصر توسط فهیمه نظرات ( ) |