روزی دو مرد عازم ماهیگیری شدند، یکی از آنها، ماهیگیری بسیار کارکشته و متبحر بود و دیگری سررشته ای از این کار نداشت. هر بار که ماهیگیر کارکشته ماهی بزرگی را صید می کرد، بلافاصله آن را در یک ظرف پر از یخ می انداخت تا تر و تازه بماند و فاسد نشود. اما هر بار که ماهیگیر بی تجربه یک ماهی بزرگ صید می کرد، دوباره آن را به آب می انداخت. ماهیگیر متبحر تا هنگام شب شاهد این ماجرا بود، از این که می دید دوستش تمام مدت وقتش را تلف می کند سرانجام کاسه صبرش لبریز شد و پرسید: چرا هر چی ماهی بزرگ صید می کنی دوباره توی آب می اندازی؟ ماهیگیر بی تجربه جواب داد: خوب معلومه، برای اینکه من فقط یه تابه کوچک دارم! گاهی اوقات، ما نیز مثل این ماهیگیر نقشه های بزرگ، رویاهای بزرگ، مشاغل بزرگ و فرصت های بزرگی را که خداوند در اختیارمان قرار می دهد باز پس می دهیم. زیرا ایمانمان بسیار کم است. ما آن ماهیگیر را به تمسخر می گیریم، زیرا او نمی داند تنها چیزی که احتیاج دارد تهیه یک تابه بزرگ تر است. با این همه، آیا می دانید خودمان تا چه اندازه آمادگی داریم که ایمانمان را گسترده کنیم؟ فراموش نکنید که: خداوند هرگز نعمتی به شما نمی بخشد که نتوانید از عهده اداره آن برآیید.
| Design By : Pars Skin |
